Leefbaar Rotterdam zegt geen flauw idee te hebben hoeveel geld de gemeente per maand verliest aan het niet leveren van havenwarmte aan Leiden.

De pijpleiding zou pas vol stoom geblazen kunnen stromen en richting Leiden gaan als vóór 1 december de financiële bijdragen van de bij het project betrokken externe partijen zouden zijn vastgesteld in een convenant. Dat was de deadline. Daarom had wethouder Van Gils in november ook haast en ergerde hij zich aan de twijfelende gemeenteraad, die zich eigenlijk geen raad weet met het Warmtebedrijf-fiasco.

‘’Maar toen tijdens dat debat bleek dat de voorwaarden voor een groot deel van de raad een belangrijk struikelblok vormden, bleek de gestelde deadline van 1 december plotseling minder hard’’, schrijft raadslid Simons aan de wethouder Financiën, Organisatie, Haven en Grote Projecten. ‘’Ineens kon er weer tot 1 januari 2021 verder onderhandeld worden.’’

Inmiddels is het half januari, heeft Simons op de kalender gezien en ziet het er naar uit dat ook deze maand volledig opgesoupeerd wordt. Maar waarmee?

‘’Met het strooien van stoere woorden en deadlines tijdens de raads- en commissievergaderingen zorgt de wethouder voor grote verwarring. En dat is onwerkbaar, zeker bij het Warmtebedrijf als één van de meeste langlopende en geldverslindende dossiers van de gemeente Rotterdam’’, aldus Simons, die nu exact wil weten wat de financiële gevolgen zijn van deze vertraging. Hij houdt zijn hart vast. 

Zoals bekend valt het project Warmtebedrijf onder de reeks van kolossale geldelijke zeperds die de stadsbesturen van Rotterdam de laatste twintig jaar als trofeeën op hun cv hebben staan: de Blunderput, de Hoekselijn, het Schiekadeblok, inmiddels het Warmtebedrijf en Museum Boijmans van Beuningen. En in de naaste toekomst: het nieuwe Feyenoord Stadion.